جاه طلبی بزرگ
:: Berlinguer - La grande ambizione ::
چطوری عشق فیلم! رسیدیم به یه فیلم توپ دیگه، اسمش هست "The Great Ambition" یا "جاهطلبی بزرگ". البته اسم ایتالیاییش یه کم طولانیتره، میشه "Berlinguer. La grande ambizione" که خب، به فارسی میشه "برلینگور: جاهطلبی بزرگ".
داستان فیلم راجع به یه شخصیت خیلی مهم ایتالیاییه، اسمش انریکو برلینگور بوده. کی بوده؟ رهبر حزب کمونیست ایتالیا، از اون حزبهای چپگرای قدیمی که تو اروپا خیلی طرفدار داشتن. فیلم میاد زندگی این آدم رو تو دهه ۷۰ میلادی نشون میده، دورانی که ایتالیا پر بوده از اتفاقای سیاسی و اجتماعی داغ.
کارگردان فیلم یه آقاییه به اسم آندرهآ سِگره. من ازش قبلا فیلم "Liya's Place" رو دیده بودم، کارگردان خوشذوقیه و معمولا فیلمهاش یه جور ظرافت خاصی دارن. این فیلم هم به نظر میرسه که با دقت ساخته شده.
حالا بریم سراغ بازیگرها. نقش اول، یعنی خود برلینگور رو "الیو جرمانو" بازی میکنه. وای خدا، این بشر چه بازیگریه! اصلا یه جوری تو نقش فرو میره که انگار واقعا خودِ خودشه. من هر فیلمی ازش دیدم، محشر بوده. فکر کنم انتخاب خیلی درستی بوده برای نقش برلینگور.
یه عالمه بازیگر دیگه هم تو فیلم هستن که نقش شخصیتهای سیاسی اون دوره ایتالیا رو بازی میکنن. مثلا پائولو پیروبون نقش "جولیو آندریوتی" رو داره، روبرتو سیتران هم شده "آلدو مورو". اینا همه اسمهای بزرگ تو سیاست ایتالیا بودن و هستن. اصلا فیلم یه جور تاریخ زندهست انگار.
داستان فیلم انگار بیشتر روی جاهطلبی سیاسی برلینگور تمرکز داره. میخواد نشون بده این آدم چطور فکر میکرده، چی میخواسته و چه مسیری رو رفته. دهه ۷۰ هم که خب، دوران خیلی پرآشوبی بوده، هم جنگ سرد بوده، هم گروههای تروریستی بودن، همهچی قاطی پاتی بوده. مطمئنم فیلم فضای اون دوره رو خوب درآورده.
از حواشی فیلم بخوام بگم، خب هنوز خیلی زودهها! فیلم تازه اکران شده. اولین بار تو جشنواره فیلم رم نشونش دادن و بعدش هم تو ایتالیا اکران عمومی شده. ولی خب، با توجه به موضوعش که یه شخصیت سیاسی مهم و تاریخیه، احتمالا بحث و نظر دربارهش زیاد بشه. به خصوص تو ایتالیا که هنوزم خیلیها به اون دوران و اون آدمها علاقه دارن و روشون نظر دارن.
یه چیز دیگه هم که جالبه، فیلم فقط ایتالیایی نیست. بلژیک و بلغارستان هم تو ساختش شرکت داشتن. لوکیشنهای فیلمبرداری هم فقط به رم و ایتالیا محدود نبوده، تو ساردینیا هم فیلمبرداری کردن. این نشون میده فیلم یه کم پروژه بزرگتری بوده.
در کل به نظر میاد با یه فیلم جدی و خوشساخت طرفیم که هم برای علاقهمندان به تاریخ سیاسی ایتالیا جذاب باشه، هم برای کسایی که از فیلمهای بیوگرافی با بازیهای قوی لذت میبرن. من که خیلی دلم میخواد ببینمش، به خصوص با بازی الیو جرمانو که دیگه نگم برات! فقط امیدوارم پخش بینالمللی هم بشه که ما هم بتونیم راحتتر گیرش بیاریم و ببینیم. تو هم اگه فیلم باز حرفهای هستی، به نظرم این فیلم رو از دست نده!